Μάννα μου, εγώ ?μαι τ? άμοιρο, το σκοτεινό τρυγόνι, οπού το δέρνει ο άνεμος, βροχή που το πληγώνει. Το δόλιο! όπου κι αν στραφή κι απ? όπου κι αν περάση, δε βρίσκει πέτρα να σταθή, κλωνάρι να πλαγιάση. Εγώ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ? αποδαρμένη μέσα σε πέλαγο ανοιχτό, σε θάλασσ? αφρισμένη, παλαίβω με τα κύματα χωρίς […]
Continue reading…
